RMO - De Nieuwe Augustinus

Regionale Missie Ontwikkeling

Halverwege de zestiger jaren van de vorige eeuw, als Amsterdam-Noord zich in een rap tempo uitbreidt, mensen uit de stad en de regio nieuwe woonwijken bevolken, worden parochies gesticht en verrijzen er nieuwe kerken. De veelal jonge bewoners met kinderen richten niet alleen hun aandacht en energie op school en sport, maar realiseren zich dat de wereld niet ophoudt boven ’t IJ. Onder de eerste nieuwe bewoners zijn mensen met visie die beseffen dat je – om de boodschap van Christus: ‘Vrede en Gerechtigheid’ uit te dragen – dáár met zijn allen voor moet gaan. Al in een vroeg stadium zoeken de jonge parochies van Ars en Salvator contact met de reeds bestaande: Augustinus, Rita, Stefanus en Sacrament.

Vervolgens volgt rond de eeuwwisseling een proces van eenwording, waarbij kerken noodgedwongen moeten fuseren omdat het kerkbezoek terugloopt. In dit verband is de RMO er terecht trots op, nu al meer dan veertig jaren regionaal samen te werken. Ook toen het moeilijker werd mensen te vinden voor de parochiële werkgroepen vonden de verschillende groepen steun bij elkaar. Nu maakt de werkgroep deel uit van de nieuw ontstane parochie De Nieuwe Augustinus en probeert de parochianen warm te krijgen voor projecten in de Derde Wereld.

De werkgroep heeft twee belangrijke taken:

1. Werken aan bewustwording bij de parochianen ten aanzien van problemen in de Derde

Wereld.

2. Het inzamelen van gelden voor missionaire acties.

Wat het eerste punt betreft: het is duidelijk dat de manier van leven in het Westen te maken heeft met de onderontwikkeling van de Derde Wereldlanden. De werkgroep probeert duidelijk te maken, dat leven vanuit het evangelie gevolgen heeft voor ons handelen in de wereld. Dit komt bijzonder tot uiting in de keuze van het Vastenaktieproject, dat in de Veertigdagentijd wordt ondersteund. Aan de hand van een concreet project in de Derde Wereld wordt duidelijk, dat de Vastentijd niet alleen een tijd van vasten en bidden is, maar ook een tijd om onze ogen te openen voor de nood in de wereld en dat vasten en bidden dan moeten leiden tot het geven van daadwerkelijke steun aan onze medemensen in ontwikkelingslanden.

Ieder jaar wordt gedurende de Veertigdagentijd voor het gekozen project aandacht gevraagd door middel van een groot artikel in Parasol en door aandacht in de zondagse vieringen.

In woord en gebed staan we zes weken stil bij de minder bedeelde medemens.

Maar niet alleen voor onze Vastenaktie wordt geld ingezameld. Eigenlijk zijn er het hele jaar door missionaire acties, die de aandacht van de missie- en ontwikkelingsgroep en de parochianen vragen:

- In de Veertigdagentijd onze grote Vastenaktie.

- Tijdens Pinksteren de Week voor de Nederlandse Missionaris.

- In augustus de Missie Verkeersmiddelen Actie (MIVA)

- In oktober de Wereldmissiedag.

- In de Adventstijd de Bisschoppelijke Adventsactie.

Pinksteractie 2024: Geloven in de ander. Ieder mens telt mee

Maria Poulisse, missionair werker in Colombia:

“Anderen helpen en mijn geloof in God liggen in elkaars verlengde”

“Al op de kleuterschool was ik vast van plan naar de missie te gaan”, vertelt Maria Poulisse, missionair werker in Colombia met steun van de Week Nederlandse Missionaris (WNM). Na een oproep van de Communiteit der Camillianen, vindt ze haar ware roeping en richt CE Camilo op, een centrum voor kinderen en jongeren met een beperking.

Bij Maria’s thuis werd het werk van missionarissen gesteund. Ze las de Kleine Apostel met haar broers en haar vader was graag naar China gegaan. Dat lukte niet maar hij mag trots zijn. Het is zijn dochter die de droom uitvoerde, die zo diep met het gezin verbonden was. ‘Ik ben in zekere zin opgegroeid met de WNM. Elk jaar werd er in ons dorp gecollecteerd en ik vind het heel bijzonder dat die actie nog steeds gehouden wordt en dat ik er in mag meedelen.’

Eigentijds

Maria pakte het op haar eigen manier aan. Ze studeerde antropologie en specialiseerde zich in onderwijs en gezondheidszorg. Toen daar haar religieuze inspiratie weer bijkwam, die zij van jongs af aan had, viel alles op zijn plaats: ‘Voor mij liggen die twee in elkaars verlengde. Ik geloof in de naastenliefde, die Jezus ons steeds heeft voorgehouden, en het samenwerken aan een betere wereld.’

De avontuurlijke Maria ging in het woelige Colombia van de jaren ‘80 een kijkje ging nemen bij de projecten van de Camillianen in de stad Barranquilla. Wie had ooit gedacht dat ze altijd zou blijven? Haar sterke wil werd er als vanzelf aangewakkerd. Bovendien voelde ze zich dankzij haar opleiding als een vis in het water. ‘Ik ben begonnen met een voedselprogramma voor ondervoede kinderen. Omdat slechte levensomstandigheden heel vaak de oorzaak zijn van ondervoeding, is rond het melkprogramma een hele serie projectjes gegroeid.’

Schrijnende huisbezoeken

Tijdens de huisbezoeken aan de ondervoede kinderen, kwam ik veel kinderen met een handicap tegen, die soms alleen opgesloten binnen moesten blijven omdat niemand op hen kon passen! Zo ontstond het plan voor een kleinschalige dagopvang. Ruim 25 jaar later, stuurt Maria met een bevlogen team Stichting CE Camilo aan, dat aan zo´n 2.000 mensen zorg biedt. Maria heeft kopzorgen dat de overheid de zorg opschort. ‘Er zijn nog zoveel kinderen die onze hulp nodig hebben.’ Ze zou zo graag zien dat haar levenswerk niet verloren gaat. ‘Wij zijn erg afhankelijk van giften.’ CE Camilo biedt vakonderwijs, revalidatie en voorlichting. Het centrum beschikt over een moderne orthopedische werkplaats en zet in op vernieuwende programma’s zoals Alternatieve en Augmentatieve Communicatie.

In de voetsporen van de Heilige Camillus

Als Maria vertelt, valt het je meteen op hoe positief ze is, en krijg je de kriebels om aan de slag te gaan! Vanuit haar geloof, streeft zij het beste na: ‘God, de mensen en mijn leven en werk, zijn een drie-eenheid. Het één kan niet zonder het ander.’ Zo treedt Maria in de voetsporen van de 16de-eeuwse ziekenverzorger Sint-Camillus de Lellis. Dat de kinderen en jongeren met een beperking nog te vaak buiten de boot vallen, vindt Maria een groot onrecht. ‘Maar die kwaadheid geeft ook weer energie. Je moet opkomen voor je overtuiging. Dat geeft heel veel kracht. God schiep de mens naar zijn evenbeeld. De kinderen van CE Camilo houden me dagelijks een spiegel voor, waarin ik God kan zien. Dat is heel inspirerend.’

Op zondag 19 mei, met Pinksteren, zal er voor dit doel een deurcollecte worden gehouden.

U kunt ook geld storten:

Week Nederlandse Missionaris

IBAN: NL 30 RABO 0171 21 1111